“Lütfen söyler misiniz bana, buradan nereye sapmam gerek?”

“Bu aslında senin nereye gitmek istediğine bağlı” dedi kedi.

Alice Harikalar Diyarında, 6.Bölüm 

İlk sayfaya,

Turan K.

01/12/17 Kapadokya yolu (Kapadokya yazdığından emin değilim, benimki sadece bir tahmin)

Ve son sayfaya,

02/12/17 Kapadokya yolunda bitti, notları düşülmüş. 

Altı çizilmiş dizeler, çerçeveye alınmış birkaç kıta, sayfa boşluklarına karalanmış, seçmekte zorlandığım kimi cümleler. Sahaftan güçlükle temin edebildiğim bu kitap, benden önce hissedilerek okunmuş olmanın içime işleyen izleriyle dolu. Tuhaf bir biçimde etkileniyorum sararmış sayfaları çevirirken. 

Sürgünler, yine sürgünler, kaçışlar, yine kaçışlar, isyanlar, savaşlar, ölümler... Küba’nın bağımsızlık mücadelesinin öncüsü şair ve yazar José Marti var ellerimde, şiirleriyle.

Kesik bir dalda

Yeni bir sürgünün çıktığı

Sonbahar sabahını

Hiç unutamam. 

Sönmüş bir sobanın başında,

Sevdalı bir genç kızın elini

Boş yere yaşlı adama uzattığı 

O sonbahar sabahını.

1895 Yılının on dokuz mayısında girdiği çatışmada hayata vedasına değin yaşamından gelip geçen kırk bir sonbahardan hangisinin sabahıydı, o hiç unutamadığı sonbahar sabahı, diye düşünüyorum, nedense.

Az kaldı; isminin verildiği havalimanına atacağım ilk adımımla merhaba diyeceğim, onun, özgürlüğü uğruna canını feda ettiği memleketi Küba’ya. Devrimin ülkesine.

Geceleri, sabahları sayıyorum şimdi birer birer. Heyecanlanıyorum. Belki de, her yer olan bir yerin, Küba’nın hikâyesini yaşamak için heyecanlanıyorum. Ve puronun koyu dumanında, romun keskin tadında, Rosariolu Che’nin, Castro’nun, Marti’nin ruhlarına dokunabilmek için çok heyecanlanıyorum.

...Benim şiirim açık yeşil renktedir,

Ayrıca parlak kırmızıdır:

Benim şiirim yaralı bir geyiktir,

Dağda kendisine bir sığınak arar....